_______Lotte van Geijn_______: LOTTE’S BLIKVANGER #104

LOTTE’S BLIKVANGER #104

Week 25

Juni 2014

Dit is de honderd en vierde column van Lotte’s blikvanger.

Een wekelijkse beschouwing over een kunstwerk dat mijn blik ving.

The Part In The Story Where A Part Becomes A Part Of Something Else

De man achter de balie zegt tegen een collega dat het meer een dag is om te gaan zwemmen in het Kralingse Bos en te picknicken. Dan kijkt hij me wat meewarig aan. Ik bezoek namelijk een museum met dit mooie weer. Het interesseert me geen reet.

De zomertentoonstelling in het Rotterdamse kunstinstituut Witte de With, 'The Part In The Story Where A Part Becomes A Part Of Something Else' is het laatste slotakkoord van een twee-jarig project; Moderation(s). De directeur Define Ayas eindigt haar inleiding met:

'Op een fantastische zomer!'

Na het bezoeken van deze tentoonstelling klink ik in gedachte haar glas in de lucht met een verfrissende drankje. Deze veelzijdige expositie is een oase en beloofd ons een prachtige zomer. De tentoonstelling is geen samenvatting of een sluitstuk van de projecten van 'Moderation(s)' die bestond uit een schrijfworkshop, residenties, een conferentie en een reeks van performances in de afgelopen twee jaar. Het is een epiloog, een alternatief voor het einde van een verhaal.

Heman Chong

'Situaties die enkel gevoelsmatig aansluiten bij het onderwerp van het verhaal worden gebruikt om een latent aanwezig verhaal in de tentoonstelling te suggereren en volgen een aanzet tot toekomstige ontmoetingen.' schrijft Heman Chong in de introductie.

Heman Chong is kunstenaar en schrijver uit Singapore. Hij wordt in 2012 uitgenodigd door 'Witte de With Center for Contemporary Art' in Rotterdam en de kunstinstelling 'Spring Workshop' in Hong Kong om het programma te leiden.

De explosief toegenomen interesse in Azië de afgelopen tien jaar deed Witte de With besluiten om dit project te starten. Om ver te blijven van clichématige culturele paradigma's nodigden ze de schrijver en kunstenaar uit om dit verhaal vorm te geven en tussen de twee centra te navigeren en te verbinden: Rotterdam en Hong Kong. Te 'modereren ' zoals hij het zelf noemt.

Momenten van synchroniciteit, van ontsporingen en overdracht in plaats van de 'exotische' verschillen. Samen met de Associate Curator van Witte de With Samuel Saelemakers kwam hij tot deze huidige tentoonstelling waarin ze meer dan veertig kunstenaars samen brachten.

Lee Kit

Het is tijd om in te zoomen op een kunstwerk.

Lee Kit. Een conceptuele kunstenaar uit Hong Kong. 'Picnic' 2009.

Aan de muur hangt een foto. Te zien is een picknickkleed op de grond. Eromheen zitten in ieder geval vijf mensen plus de fotograaf. Dat leid ik af aan de hand van kleine delen van hun handen, benen en voeten die te zien zijn. Er staat en waterkan gevuld me water en een volle asbak: ik tel acht peuken. Twee blikjes, een pakje sigaretten met een groene aansteker erop, een glazen koffie of theepot met zwarte plastic dop en handvat, vier glazen; een lichtgroene, een licht blauwe, een donkere en een transparante.

Ook ligt er links een soort vreemde haarband of het is een soort zonnebril met dichte glazen. Ik weet niet precies wat het is. Bovenaan slaat iemand een pagina van een boek open, links daarnaast zit iemand in kleermakers zit met een spijkerbroek aan en blote voeten. Het lijkt een overleg met koffie en sigaretten.

Naast de foto ligt rechts op de grond in de expositieruimte tegen de muur aan een stuk stof met lichte banen erop geschilderd. Ik herken het als hetzelfde kleedje als op de foto waar de mensen een picknick op houden.

Lee Kit

'Picnic with friends at home on hand-

painted cloth, after a demonstration

in a rainy day in Taipei (2002/2014)

Acryl en inkt op doek, foto-

document, variabele afmetingen /

Acrylic and ink on fabric, photo

document, dimensions variable

Courtesy van de kunstenaar /

Courtesy of the artist

In deze serie werken onderzoek Lee Kit de vloeibare grens waarop objecten kunnen bewegen tussen huiselijke en publieke ruimtes en verschillende functies kunnen bekleden. Het picknickkleed als zodanig was eerst een door Lee beschilderd doek dat als schilderij tentoongesteld is. Maar in de nasleep van de SARS epidemie in 2003 waarbij ze weken binnen hadden gezeten besloten Lee en zijn vrienden om buiten een picknick te houden en een van zijn beschilderende doeken mee ten nemen en als kleed te gebruiken.

Sindsdien zijn enkele van zijn schilderijdoeken in gebruik genomen in huishoudens als handdoeken, theedoeken, gordijnen en beddengoed en als tafelkleden in publieke ruimtes als een café.

Hiermee benadrukt hij de de afwezigheid van een intrinsieke betekenis van zijn werk. In die zin functioneren de doeken eerder als passieve getuigen van het dagelijkse leven van de kunstenaar.