5.16.2014

LOTTE’S BLIKVANGER #99

LOTTE’S BLIKVANGER #99

Week 20
Mei 2014

Dit is het negenennegentigste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse beschouwing over een kunstwerk dat mijn blik ving.




The Space Between Us

Van het Foam, Fotomuseum Amsterdam loop ik de Keizersgracht af richting het monumentale pand; Felix Meritis. In de zeven zalen, de foyer en de balie van het pand zijn aankomende zes maanden allerlei tentoonstellingen, filmvertoningen en installaties te zien in samenwerking met het Foam. Het is de tentoonstelling aan het einde van de statige hal waarvoor ik hier ben. 





'The Space Between Us.'
Het werk van negen kunstenaars is samengebracht. Ze onderzoeken de waarde en de representatie van het menselijk lichaam in een tijd waarin we sterk worden beïnvloed door sociale interactie en hedendaagse media. Het is een klassiek thema in de beeldende kunst, het lichaam als uitgangspunt voor vormstudie, maar ook de blik van de kunstenaar is een standpunt vanuit de fysieke aanwezigheid, of soms voyeuristische kijk van de kunstenaar. De representatie van ons lichaam zit altijd gevangen tussen het subjectivisme en het objectivisme. 

Ik kijk naar een foto van Melanie Bojano. 'Inez, 2007 From the series Furniture Bondage.'

Op de foto is een witte muur te zien met een witgeschilderde plint. De plint is met schroeven tegen de muur geboord en de koppen zijn nog niet netjes weggewerkt. De ruimte heeft een laminaatvloer met houtprint.
 Er staan drie stapels boeken op de grond. De glimmende vloer doet ze weerspiegelen. 
De middelste stapel boeken is de hoogste gevolgd door de rechter, de linker is het laagst. Een vrouw licht languit op de boeken. De drie stapels zijn haar steunpilaren. Ze is naakt. Haar handen zweven in de lucht en lijken haar te helpen balans te houden. Haar lichaam is blank en egaal, geen kleur verschil in waar haar bikini had kunnen zitten. Ze heeft kleine borsten. Als je goed kijkt zie je een afdruklijntje van waar haar slipje geknelt moet hebben. Haar lange donkere haar valt over de stapel boeken. Haar gezicht is niet te zien, ze kijkt naar de witte muur. Doordat de stapel boeken bij haar hoofd lager is, ziet de buiging van haar rug er ongemakkelijk uit. Haar twee benen liggen zo perfect naast elkaar dat alleen de voorste te zien is. 
Drie peilers van het lichaam: het hoofd, het geslacht en de voeten. 


De boeken liggen met hun ruggen naar de muur waardoor er niet te zien is welke het zijn, maar op enkele is op de witte bladzijden-zijkant iets geschreven met zwarte pen. 

Bij de hoofd-pijler is te lezen van boven naar onder: 


zy? 
DUTCH 
H*sse - Rosshathe 
Plato 
M*** 
The remains of the day
Tevredenheid 

en dan op zijn kop: 

Alain de Botton
Hoe Proust je leven ***
Woordenboek N.
ZO IS NEW YORK




Bij de seksuele-pijler ontcijfer ik:






the Fourth Sex
Fos**** New
en dan op zijn kop:
Met Styp '06
Formal Pehmonship
Rosebud 4

en niet ondersteboven:

Raf Supons - Redux







Bij de grond-pijler staat:



op zijn kop:

Picasso 
D. M*
******
*****
grote myster***
Bauhaus 
****
***********
Kunstbibliotheek






Mijn interpretatie is dat we staan op schouders van giganten uit het verleden: Picasso en het Bauhaus, de grond onder onze voeten, onze kunsthistorie. 
In ons hoofd zit ons denkvermogen om over de wereld na te denken: Alain de Botton en Proust, hoe filosofen je kijk kunnen veranderen doormiddel van het talige.
In het midden zit onze kracht, onze aantrekkingskracht, onze verbintenis met elkaar, onze seksuele energie. 

Het boek 'The fourth sex' heeft als ondertitel: adolecents extremes. Het boek werpt een kritisch licht op de levensfase van adolescentie. Met The fourth sex wordt bedoelt; na male, female and homosexual, the adolecent. Een periode van overgang, van onbalans, van het in-between zijn.

Melanie Bojano
 Inez, 2007
From the series Furniture Bondage

Sommige boektitels kan ik maar half ontcijferen en zijn niet te achterhalen. Toch is Google een mooie zoekmachine. Als ik Raf Supons - Redux opzoek komt het met RAF SIMONS' REDUX, een boek van Raf Simons en Peter de Potter. Raf Simon is een fashion designer. 
Op zijn site kom ik onder het kopje Achive in zijn virtuele -hoofd -wereld terecht. 
How to talk to your teen: 6. Never imply that your teenager's feelings don't matter or that they will change. Teens live in the present. It does'nt help them to know they'll soon feel diferently.
Wat hij uit wilt dragen is pride of indivaduality. Zijn laatste collectie toont een soort van mannelijke jurken. 



Raf Simons
Spring Collection 2014

The Space Inbetween Us. Steeds meer lossen de grenzen op op lopen ze in elkaar over. Het wordt steeds minder makkelijk om mensen in hokjes te plaatsen. Het is niet meer zwart of wit. Maar steeds vaker een grijsgebied. 

Deze expositie maakt inzichtelijk wat onze relatie is tot het 'Zelf'. Wat de invloed is van hedendaagse multimedia op ons zelfbeeld en wat dit voor een vergaande consequenties kan hebben. Het vervagen van grenzen in de zin van het verdwijnen van dogma's en hokjes denken is een positieve uitwerking, maar de invloed van het ideaal beeld vanuit de media op ons menselijke lichaam kan destructieve gevolgen hebben. Deze tentoonstelling lijkt dan ook te pleiten voor een herwaardering, besef en bescherming van ons menselijke lichaam. 



-Lotte van Geijn 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten