.jpg) |
Mei 2014
Dit is de honderdste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse beschouwing over een (kunst)werk dat mijn blik ving.
'Het gebruik van dit soort uiteenlopende bronnen is kenmerkend voor de huidige generatie kunsternaars. Die gebruiken alles wat er voor hun voeten komt en proberen daar nieuwe samengestelde vormen mee te scheppen.'
Honderd weken verder, bijna twee jaar schrijf ik nu wekelijks deze Blikvanger en ze is een trouwe vriend geworden. Af en toe was het een uitdaging, maar nooit een opgave om haar te vinden en haar te beschrijven. Honderd kunstwerken openbaarde zich en lieten van zich oren. Ik hoefde enkel te luisteren en haar een stem te geven. Maar jullie lezers maken het een waar feestje door middel van de reacties die af en toe binnen komen.
Voor de honderdste blikvanger blik ik terug naar Blikvanger #1. Ik weet het nog goed, een dagje naar Haarlem, naar museum de Hallen. Robert Zandvliet. Wat een indrukwekkend schilderij.
Er is een hoop veranderd in de afgelopen 23 maanden. Ik voegde bijvoorbeeld eerst geen beeld van het kunstwerk bij, ik vond dat de omschrijving genoeg moest zijn. Nu voeg ik vaak aan het einde het beeld toe, daarom hier toch nog het werk van Robert Zandvliet. Het doet me bijna pijn aan het hart, z'n foto kan ook echt op geen enkele manier recht doen aan het werk zelf.
 |
| Robert Zandvliet Untitled 1997 egg tempra on linnen |
Ik kijk naar Avro's Kunstuur, aan het einde is er een aflevering van de serie 'Hollandse Meesters', deze week: Robert Zandvliet. Het is een ontroerend portret van een kunstenaar die altijd bereidt is dat wat hij kent los te laten en opnieuw te bevragen, te twijfelen, te zoeken. Een serie schilderijen van een steen, maar het is allesomvattend, het is de zoektocht naar de essentie van de dingen. Kijk het anders zelf even terug via uitzendinggemist.
 |
| Robert Zandvliet |
Het laatste werk in de tentoonstelling trekt mijn aandacht. Ik heb me bij de ingang laten verleiden tot een audio-tour. De stem van de curator loods me behendig langs de kunstwerken en zijn verhaal vormt de verbindende factor. Het laatste werk in een video-installatie van Elizabeth Price.
The Woolworth’s Choir of 1979 (2012).
 |
| detail In The Woolworth’s Choir of 1979 (2012) Elizabeth Price |
.jpg) |
| audio tour 314 Elisabeth Price The Woolworth’s Choir of 1979 (2012) |
Met dit werk won ze in 2012 de befaamde Turner Price. Het is een onderzoek naar de relatie tussen beeld en taal. Ik voel verwantschap met dit werk. Het komt heel dichtbij. Ik besluit een filmpje te maken van de installatie terwijl ik ook de audio van de audio-tour laat lopen. Wellicht om zelf weer te gebruiken in een werk; ooit. Kijk online naar de making off van het werk op de site van Tate London.
 |
| STAAL Oude Gedempte Gracht 46 Haarlem |
Het is de moeite waard naar Haarlem te gaan en de tentoonstelling in De Hallen te bekijken. Ik raad de audio-tour aan. Maar vergeet niet na al deze inspanningen even om de hoek bij STAAL een drankje te drinken en een heerlijke salade te eten bij Sabien.
Oude Gedempte Gracht 46. Je kunt er ook een boek lenen. Ik neem het boek van Maartje Wortel mee: IJSTIJD, leek me wel toepasselijk met 27 graden Celsius.Het is er een kleine oase.
En ik eindig deze honderdste blikvanger met dezelfde zin als de eerste; want dat is wat elk kunstwerk, elke blikvanger voor mij is en zal zijn:
'...als een bries langs mijn wang tijdens een wandeling langs de Hollandse kust.’
-Lotte van Geijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten