LOTTE’S BLIKVANGER #101
.jpg) |
| Paul Geelen Untitled _ tie wraps, 2013 |
Week 22
Mei 2014
Dit is de honderd en eerste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse beschouwing over een (kunst)werk dat mijn
blik ving.
O.A.
EXPLOSIE VAN LOOD
Ik ontmoette Paul Geelen een tijd geleden toen ik opzoek was
naar het boek Neo-Materialism van Joshua Simon. Ik bezocht hem in zijn atelier
bij De Ateliers in Amsterdam aan de Stadhouderskade. Hij leidde me rond in zijn
atelier. Hij opende een luik in de vloer en ik zag een kruipruimte van maximaal
anderhalve meter diep. Hij onderzocht letterlijk alle hoeken en gaten van de
ruimte. Hij kweekte slakken, liet me de eitjes zien. Een vreemd voorwerpje op
een bureau bleek een spiraaltje te zijn. Fascinerend dingetje, en hij vertelde
me dat het nog niet zo gemakkelijk was om daar aan te komen: als man. Een
intrigerende ontmoeting.
Ik piep nog even snel om kwart voor zeven naar binnen bij de
opening van ‘Offspring’, de eindpresentatie tentoonstelling in diezelfde
Ateliers. Het is knijter druk en ik ben laat.
Vandaag als ik dit schrijf is het maandag en ik ben
onbeschrijfelijk zenuwachtig en gespannen voor een toelatingsgebrek voor een
Master-opleiding dat ik morgen heb. Mijn handen trillen, ik kan ze niet stil
houden en ik moet nog twintig uur door. Afleiding dan maar, terug naar De Ateliers.
Het is maandagmiddag en er is geen kip te vinden. Heerlijk rustig dwaal ik door
de enorme ruimtes en ik kan ontladen door me te concentreren op de
installaties.
Er zijn een aantal interessante en een enkele grappige, maar
de installatie van Paul Geelen trekt mijn focus. De slakkeneitjes en het spiraaltje
zijn niet meer terug te vinden. Wel steken er tien stalen stokken uit de vloer;
waarmee rasters worden gemaakt waar beton mee wordt verstevigd. Op een van de
tien staat een soort prisma. Het is het enigste werk in de ruimte dat niet de
titel ‘Untitled’ draagt, maar ‘Eyecatcher 2012-2014’ heet. Hij heeft een mooie kleur
die van zandkleur naar oranje neigt.
.jpg) |
| Paul Geelen Eyecatcher 2012-2014 |
Ik herinner me opeens dat op de openingen op een krukje
ernaast een vrouw met een zwarte jurk en lang zwart haar, haar baby de borst
zat te geven. Ze hoorde bij de installatie… het was een performance. Wellicht dat
Paul het niet gebruikte spiraaltje: dat hij uiteindelijk via internet wist te
bemachtigen van vrouw die besloten had het toch niet te laten in brengen, van
haar heeft gekocht. En dit kindje het gevolg daarvan is… Dat zou een prachtig
concept zijn, een mooi verhaal.
 |
Achter haar is van aarde-kleurige klei een dikke muur gebouwd.
De muur is echter wel flink ingestort. Paul Geelen heeft van gietzand de muur
opgebouwd net zolang totdat hij de grens vond; en de muur instortte.
Gecombineerd met fascinerende
sculpturen van lood in unieke vormen die natuurlijk aanvoelen als het
uitgroeien van ijskristallen. Zo lees ik later dat hij het lood heeft laten exploderen
en met water heeft laten stollen om tot deze mysterieuze objecten te komen.
.jpg) |
| Paul Geelen 13. Untitled, 2014 |
Aan de muur hangt een tie-rip, met een knoopje erin, met een
zwarte spelt in de muur geprikt. Doordat de gehele ruimte zo zorgvuldig en
secuur is ingericht en er geen enkel overbodig object te vinden is, valt het me
op. Het is een subtiel object. Op zijn website: http://www.paulgeelen.nl/ vind ik een foto
van het werk met de ondertitel: Untitled _ tie wraps, 2013.
Het lijkt een me
een sleutelwerk. Vorm en functie worden onderzocht in oogwaarschijnlijk simpel
werkje, maar met een sterke visuele uitstraling met een knipoog.  |
| Paul Geelen Untitled _ tie wraps, 2013 |
Ook ligt er een wit zeil rond een van de stalen stokken,
erop liggen stukken ijs (?) en een soort plas water. Ik gok dat het een object
was dat door de tijd is gesmolten. Ik heb het niet in een eerder stadium
gezien. Is hier misschien documentatie materiaal van? Ik zou het graag zien!
Hij onderzoekt de doormiddel van door hem gekozen materialen
in hoeverre hij invloed kan hebben, in hoeverre hij het proces kan sturen.
De Ateliers is bijzondere plek waar kunstenaars twee jaar de
ruimte en tijd krijgen om hun praktijk te ontwikkelen. De negende presentatie; Offspring
2014 is nog tot zondag 1 Juni te bezoeken. Adres: Stadhouderskade 86 te Amsterdam.
 |
Hoe het object van lood laat het proces van de explosie zien
in een stilgezet beeld. Het voelt als de spanning in mijn lijf die de tijd
lijkt stil te zetten. Gelukkig weer een uurtje verder, nog maar negentien uur
te gaan. Na het toelatingsgesprek lost het zich vanzelf op, de tijd zal haar
inhalen, en er zal enkel een pasje water als in het andere beeld van Paul, op
een zeiltje overblijven. Ik kijk uit naar de ontspanning.
.jpg) |
| Paul Geelen Untitled 2014 |
-Lotte van Geijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten