 |
| Living space, seperated by cardboard (Fukushima big palette) Courtesy The Big Issue Japan August 2011 |
Week 19
Mei 2014
Dit is de achtennegentigste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse beschouwing over een (kunst)werk dat mijn blik ving.
FUTURE VOCABULARIES/SURVIVAL/
In het knooppunt van ons land: Utrecht, is het een ware mierenhoop van mensen. Toch bewegen ze zich zo voort dat ze nauwelijks tot botsing komen met elkaar. Iedereen gaat zijn eigen weg, maar volgt het ritme en de snelheid van de massa waardoor het nagenoeg als een school van vissen of een zwerm spreeuwen altijd goed lijkt te gaan. Ik geef me over aan dit gegeven en kom vrij soepel en zonder te botsen in het oude centrumpje.
 |
| Entree BAK Basis voor Actuele Kunst Utrecht 2014 |
Een vriendelijke man, met een niet te achterhalen accent in zijn Engels, legt me uit wat de tentoonstelling inhoudt.
In de kleine, hoge entree hangen aan visdraad een aantal kartonnen platen. Verticaal en net boven het vloeroppervlak. 'Future Vocabularities' is een doorlopend onderzoek tot 2016 naar de de nieuwe mogelijkheden van het theoretisch onderbouwde en politiek gedreven kunstinstituut in de huidige tijd.
Tot 18 Mei 2014 is er de installatie 'Cardboard Wall' van Aernout Mik te zien. Als ik tegen een kartonnen plaat aanstoot wiebelt hij zachtjes in de lucht en stoot daarbij een volgende aan. Ik geef mijn jas en tas af.
Vanaf de linkerkant kom ik de ruimte binnen, hij is slecht verlicht en heeft geen ramen. De ruimte is redelijk hoog. Aan visdraadjes hangt hier een labirinth van kartonnen muren. Ik probeer mij er een weg doorheen te banen zonder ze aan te raken. Onmogelijk. En bij iedere per ongelijke aanstoting gaat de beweging als in een domino-effect de gehele ruimte door.
 |
| Aernout Mik Cardboard Wall BAK 2014 |
In het midden hangen op ooghoogte twee plexiglasplaten waarop een video wordt geprojecteerd. Twee beelden naast elkaar en tegelijkertijd. Er is geen geluid, wat de spanning van de installatie verhoogd. Op sommige plekken staan stoeltjes. Als ik ga zitten kijk ik nog over de kartonnen muren heen.
De installatie 'Cardboard Walls' heeft Aernout Mik in 2013 gemaakt en confronteert ons met de nasleep van de nucleaire ramp in Japan, Fukushima in 2011. Ik kijk naar een soort persconferentie, er zitten Japanse mensen, ze luisteren naar een andere man die vooraan staat. Er zijn heftige emoties, mensen moeten huilen, staan op, worden boos. Alles is zonder audio, wat ervoor zorgt dat je de emoties ziet en vooral voelt binnenin jezelf.
In Aernout Mik zijn installaties lopen documentair en fictie in elkaar over. De mensen in de video hebben de ramp meegemaakt, maar hebben verder geen instructies gekregen in het kunstwerk, alleen een aantal politiek geladen momenten waarop medewerkers van het Tokyo Electric Power Company het kampement bezoeken om hun excuses te maken, is ingegeven. De video verplaatst zich naar een close up van kartonnen wandjes, ik zie kledingstukken, schoenen en mensen die liggen te slapen. Langzaam wordt er verder uitgezoomd. Het blijkt een enorme loods te zijn, de kartonnen wanden zijn de enige scheidslijnen tussen alle mensen. Het is een opvangruimte voor mensen die alles bij de ramp zijn kwijt geraakt. De kartonnen platen creëren kleine persoonlijke ruimtes.
De nucleaire ramp in Fukushima werd veroorzaakt door een tsunami; een enorme golf die uiteindelijk de kerncentrale beschadigde.
De mensen lijken door de puinhopen van het onheil weer nieuwe samenstelling van solidariteit te creëren en en nieuwe mogelijkheden; gedreven door de drang om te overleven. Totdat er nieuwe cyclus van woede en hopeloosheid zich als een vicieuze cirkel zich opnieuw inzet. De mensen in de video lijken apathisch.
Opeens beginnen de kartonnen wanden om te vallen, de mensen rollen omver, alles stoot elkaar aan en het lijkt alsof er een grote onzichtbare golf, een tsunami van lucht, van emoties, zich over de loods meester maakt. Het is een indrukwekkende gebeurtenis.
 |
| Aernout Mik video still 'Cardboard Wall' 2013 |
 |
| Aernout Mik video still 'Cardboard Wall' 2013 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten