5.09.2014

LOTTE’S BLIKVANGER #98

Living space, seperated by cardboard
(Fukushima big palette)
Courtesy The Big Issue Japan
August 2011
LOTTE’S BLIKVANGER #98
Week 19
Mei 2014

Dit is de achtennegentigste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse beschouwing over een (kunst)werk dat mijn blik ving.








FUTURE VOCABULARIES/SURVIVAL/
 


In het knooppunt van ons land: Utrecht, is het een ware mierenhoop van mensen. Toch bewegen ze zich zo voort dat ze nauwelijks tot botsing komen met elkaar. Iedereen gaat zijn eigen weg, maar volgt het ritme en de snelheid van de massa waardoor het nagenoeg als een school van vissen of een zwerm spreeuwen altijd goed lijkt te gaan. Ik geef me over aan dit gegeven en kom vrij soepel en zonder te botsen in het oude centrumpje.


    
Entree BAK
Basis voor Actuele Kunst
Utrecht 2014
Na een wandelingetje langs het schattige grachtje; De Oude Gracht, sla ik een zijstraat in en als ik de grote gerenommeerde grachtenpanddeur open duw kom in terecht in BAK; 'basis voor actuele kunst'.
Een vriendelijke man, met een niet te achterhalen accent in zijn Engels, legt me uit wat de tentoonstelling inhoudt. 
In de kleine, hoge entree hangen aan visdraad een aantal kartonnen platen. Verticaal en net boven het vloeroppervlak. 'Future Vocabularities' is  een doorlopend onderzoek tot 2016 naar de de nieuwe mogelijkheden van het theoretisch onderbouwde en politiek gedreven kunstinstituut in de huidige tijd. 


Tot 18 Mei 2014 is er de installatie 'Cardboard Wall' van Aernout Mik te zien. Als ik tegen een kartonnen plaat aanstoot wiebelt hij zachtjes in de lucht en stoot daarbij een volgende aan. Ik geef mijn jas en tas af. 

Vanaf de linkerkant kom ik de ruimte binnen, hij is slecht verlicht en heeft geen ramen. De ruimte is redelijk hoog. Aan visdraadjes hangt hier een labirinth van kartonnen muren. Ik probeer mij er een weg doorheen te banen zonder ze aan te raken. Onmogelijk. En bij iedere per ongelijke aanstoting gaat de beweging als in een domino-effect de gehele ruimte door. 

Aernout Mik 
Cardboard Wall 
BAK 2014

In het midden hangen op ooghoogte twee plexiglasplaten waarop een video wordt geprojecteerd. Twee beelden naast elkaar en tegelijkertijd. Er is geen geluid, wat de spanning van de installatie verhoogd. Op sommige plekken staan stoeltjes. Als ik ga zitten kijk ik nog over de kartonnen muren heen. 

De installatie 'Cardboard Walls' heeft Aernout Mik in 2013 gemaakt en confronteert ons met de nasleep van de nucleaire ramp in Japan, Fukushima in 2011. Ik kijk naar een soort persconferentie, er zitten Japanse mensen, ze luisteren naar een andere man die vooraan staat. Er zijn heftige emoties, mensen moeten huilen, staan op, worden boos. Alles is zonder audio, wat ervoor zorgt dat je de emoties ziet en vooral voelt binnenin jezelf.  

In Aernout Mik zijn installaties lopen documentair en fictie in elkaar over. De mensen in de video hebben de ramp meegemaakt, maar hebben verder geen instructies gekregen in het kunstwerk, alleen een aantal politiek geladen momenten waarop medewerkers van het Tokyo Electric Power Company het kampement bezoeken om hun excuses te maken, is ingegeven. De video verplaatst zich naar een close up van kartonnen wandjes, ik zie kledingstukken, schoenen en mensen die liggen te slapen. Langzaam wordt er verder uitgezoomd. Het blijkt een enorme loods te zijn, de kartonnen wanden zijn de enige scheidslijnen tussen alle mensen. Het is een opvangruimte voor mensen die alles bij de ramp zijn kwijt geraakt. De kartonnen platen creëren kleine persoonlijke ruimtes. 

De nucleaire ramp in Fukushima werd veroorzaakt door een tsunami; een enorme golf die uiteindelijk de kerncentrale beschadigde. 
De mensen lijken door de puinhopen van het onheil weer nieuwe samenstelling van solidariteit te creëren en en nieuwe mogelijkheden; gedreven door de drang om te overleven. Totdat er nieuwe cyclus van woede en hopeloosheid zich als een vicieuze cirkel zich opnieuw inzet. De mensen in de video lijken apathisch. 



Opeens beginnen de kartonnen wanden om te vallen, de mensen rollen omver, alles stoot elkaar aan en het lijkt alsof er een grote onzichtbare golf, een tsunami van lucht, van emoties, zich over de loods meester maakt. Het is een indrukwekkende gebeurtenis. 


Aernout Mik
 video still  'Cardboard Wall' 
2013

      
Aernout Mik 
video still 'Cardboard Wall'
 2013
Ik kijk naar de kartonnen wanden om me heen en realiseer me dat ondanks dat deze ramp ver weg in Japan plaatsvond, dat dat niet betekent dat wij er niet allemaal onderdeel van uit maken. Deze natuurramp heeft wereldwijde gevolgen. En het laat vooral zien dat wat wij meenden te kunnen beheersen: de natuur, en wat wij dachten kunnen beheersen; kapitalistische doctrines, niet zo blijkt te zijn en ze ons leven hebben overgenomen, waardoor zelfs overleven op het spel staat. 


cardboard walls/

aernout mik
02.03.–29.06.2014

-Lotte van Geijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten