11.08.2013

LOTTE’S BLIKVANGER #72

LOTTE’S BLIKVANGER #72

Week 43
November 2013

Dit is de tweeënzeventigste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse beschouwing over een (kunst)werk dat mijn blik ving.



De ogen zijn de spiegel van de ziel.

Het is november, stormachtig, koud, regen, hagel en misschien zelfs al een beetje sneeuw is het normale weerspatroon. Vlieg je twee uur richting het zuiden, dan zet je het raam open, schijnt de zon al vroeg naar binnen. Maar de mensen dragen hier al fleece -vesten bij 18 graden; frio frio frio roepen ze uit.
Ik trek mijn jas uit op het terras.
Op de tweede dag van mijn verblijf  bezoek in het MacBa; Museu d’art contemporani de Barcelona.
Na een chaotische wandeling over het grote Placa de Catalunia via de Ramblas door de wirwar van kleine steegjes van de gotisch buurt, hoor ik in de verte al het geluid van de wieltjes en het klepperen van de skateboarden, het is hier om de hoek.
Voor het mooie moderne gebouw van het museum is een grote groep jongens aan het skateboarden, niet zoals in Amsterdam een enkeling, nee hier is het druk van de skaters.
Het moderne gebouw van MacBa contrasteert mooi met de omliggende gebouwen die de oudste wijk van de stad vormen.
Ik ga het MacBa in en kom in de witte hal.
ARTE, DOS PUNTOS,  Barcelona vive el arte contemporáneo
Ik krijg naast een toegangskaartje een bonnetje mee met een persoonlijke code.
 ART, DUES FOTOS. How does art affect you? Use this code to take a picture of yourself in the ART, TWO POINTS Photo booth. And remember to keep it with you to take the second photo after visiting the exhibition.
 De expressie op mijn gezicht zegt alles! Kunst bezoeken is naast ontzettend leuk, maar ook erg vermoeiend. De expositie is gigantisch en veelzijdig. Het bevat werk van Marcel Boodthaers en Joan Brossa tot Jeff Wall en Lara Almarcequi. De expositie toont de onconventionele dialoog between modernity and the avant-garde. 
Het kunstwerk dat me tussen al deze grote namen meteen aantrekt is het werk van Perejaume; een Spaanse kunstenaar. Hij maakte in 1984 het werk Postaler; Postcard Rack.

Het werk bestaat uit een object en een serie zwart-wit foto’s. Het object is een oude kaartenhouder, eentje die rond kan draaien, van verroest ijzer. Er zitten in plaats van ansichtkaarten van idyllische vakantie oorden of toeristische trekpleisters, plaatjes spiegel in.



Ik loop om het ding heen en in alle kleine spiegeltjes samen zie ik mezelf in delen terug, de ruimte achter me en om me heen, waaronder de suppoost die even in beeld komt en het werk van Marcel Broodthaers aan de muur, een medebezoekers die achter me langs loopt is even onderdeel van het kunstwerk.
 Aan de wand hangt de serie zwart-wit foto’s waarop zes foto’s naast elkaar te zien zijn. Op de eerste zien we de kunstenaar zelf met de kaartenrondo op zijn schouder. Hij heeft typische jaren ‘80 lange haren en een canvas rugzak en bergschoenen aan. Op zijn gezicht is een duidelijke gelukzalige glimlach te zien.
 Er zitten nog geen spiegeltjes in de kaartenhouder.

 Op de tweede foto zien we alleen de kaartenhouder staan met op de achtergrond de scherpe horizon bij de zee. De derde foto toont de kaartenhouder met spiegeltjes aan de oever van een rivier met op de achtergrond bergen. De vierde is een lege kaartenrondo in een berg landschap waar de toppen besneeuwd zijn. De opvolgende is een foto met de spiegeltjes erin; weer ergens op een top van een berg.

        

De laatste toont de kaartenhouder in een bos
met kale witte berken bomen. De spiegelkaarten reflecteren prachtig de omgeving en verworden een deel van het landschap als  de oppervlakte van een meertje bij windstil. Knap hoe de foto gemaakt is zonder de fotograaf te laten zien in de weerspiegeling.
Het leven zelf is de reis en de postkaarten zijn enkel reflecties van de voorbij gaande momenten. Van de dingen die gezien zijn.
 Ik kijk mezelf recht in de ogen door naar het kunstwerk te kijken en ik ben benieuwd hoeveel er veranderd zal zijn in die blik na deze spannende november maand.
De ogen zijn de spiegels van ziel. (Leonardo Da Vinci)


-Lotte van Geijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten