 |
| Marijn van Kreij Overview Paul Andriesse Gallery 2012 o.a. Untitled (Tags: Manet, a bar at the Folies –Bergele, 1882) 2012 gouache on paper 97x70 cm |
LOTTE’S BLIKVANGER #68
Week 39
Week 39
Oktober 2013
Dit is de achtenzestigste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse beschouwing
over een (kunst)werk dat mijn blik ving.
Tags: Manet, a bar at the Folies –Bergele, 1882
De Ateliers, voor heen De Ateliers ’63 is een onafhankelijke kunstacademie die werd in 1963 opgericht. In de jaren negentig van de vorige eeuw verhuisde het instituut van Haarlem naar het voormalige gebouw van De Rijksacademie van Beeldende Kunsten aan de Stadhouderskade in Amsterdam.
De Ateliers laat
zich het best omschrijven als een postacademische opleiding waar jonge beeldend
kunstenaars een eigen atelier hebben om te kunnen werken, werkplaatsen tot hun beschikking
hebben en ze kritiek en ondersteuning krijgen van gerenommeerde kunstenaars en
kunstcritici. Regelmatig krijgen ze bezoek van gasten uit het binnen en
buitenland voor individuele gesprekken.
Het klinkt als een natte droom voor
kunstenaars. Dat is het gedeeltelijk ook zeker, maar het is daarnaast ook
gewoon zeer hard werken en uiterst intensief: er wordt constant kritisch naar je
werk en je werkwijze gekeken.
De Ateliers staat er om bekend om ruimte te creëren waar kunstenaars zich voornamelijk kunnen richten op hun eigen
proces. Soms komt het instituut daardoor gesloten over op de buiten wereld.
Het mooie is dat je als
buitenstaander eigenlijk een klein, maar heel mooi en interessant deel kan bijwonen.
De zogenaamde Artist’s talks at De Ateliers, Indian Summer 2013.
De eerste die na de zomer recessie
aftrapt is Marijn van Kreij.
Hij heeft een prijs gewonnen. De Koninklijke Schildersprijs 2013. Twee werken van hem hangen nu in het Paleis op
de Dam. Ik bezoek ze.
Blikvanger #12 is een best lange tijd geleden, om precies te zijn 56 weken. Zaterdag 8
September 2012 schrijft ik over een bezoek aan een tentoonstelling in de gallerie
Paul Andriesse waar ik ben om het werk van Marijn van Kreij te bewonderen.
De
werken zijn een totaal installatie, maar er is zeker een werk wat eruit springt
voor mij.
Untitled (Tags: Manet, a bar at the Folies –Bergele,
1882)
2012
gouache on paper
97x70 cm.
Het is
een afbeelding van voeten op een trapeze, zo vluchtig en bewegelijk neergezet
in vlakken dat het bijna abstract wordt. ¼ Van het beeld rechtsonder is de
herhaling van de afbeelding en dan weer ¼ rechtsonder is de herhaling het zo
genoemde droste effect.
Ik
word er hebberig van. Dit werk is lastig los te laten en het liefst gaat het nu
met me mee naar huis. In dat opzicht ben ik letterlijk betrokken.
Al
zijn werk gaat over herhalingen, over handmatigheid, over originaliteit, over
variatie en het mooie is dat ik opeens een kopie van Marijn zelf zie. Ja
weliswaar met iets langer haar (kleine blonde krulletjes).
Een
man spreek hem aan, hij zegt: ‘Nee ik ben Marijn niet, ik ben zijn
broer.’
En ik
hou me in om hem niet terplekke te omhelzen.
Het werk dat nu in het Paleis op de
Dam hangt, is dit kunstwerk. Ik word nog er nog steeds hebberig van,
toegegeven.
Zijn lezing, performance, vertelling,
tentoonstelling, ik weet niet wat de beste benaming is voor zijn presentatie in
het ruime lokaal bij De Ateliers deze dinsdag 8 Oktober, maar het is verhelderend bevestigend en op een
gegeven moment zelfs ontroerend.
Ik herinner me zijn werk van een
sinaasappel met daarnaast op zijn kant een handspiegeltje en aan de andere kant
een sinaasappel gemaakt van keramiek (?) in het Stedelijk Museum Bureau Amsterdam.
 |
| Marijn van Kreij Untitled, 2008 Orange, mirror and fake orange (acrylic, foam and tape), 13 x 16 x 30 cm |
Het typeert zijn werk. Er bestaat
geen origineel meer. Het hergebruik van beelden is de norm geworden voor
kunstenaars. Marijn van Kreij maakt een werk zorgvuldig na. Niet in een keer,
maar bijvoorbeeld wanneer hij op het punt zijn atelier te verlaten gebruikt hij
een restje van die dag om een onderdeel te herhalen. Het gaat hem niet om zo
exact mogelijk namaken, maar om het feit dat als we goed kijken er geen kopieën
bestaan, iedere kopie heeft een imperfectie en is daarmee vanzelfsprekend origineel.
 |
| Marijn van Kreij Untitled (Styles, Crews, Flows, Beats) #1, #2′ (Pencil, pen, ink and acrylic on paper, both 29,7x21cm) Doubled drawing 2007 |
Of ik naar een scherm kijk, een
afbeelding in een boek, of een tekening of schilderij aan de muur, ze zijn
allemaal real to me, zegt hij op een
geven moment.
Het is mooi hoe hij ons in de
presentatie meeneemt in zijn ontwikkelingsproces van zijn werk. ‘Bij elk werk
lijkt het alsof het me al een stap vooruit is.’
Ik had graag een vraag gesteld.
Muziek schijnt me een belangrijk onderdeel van zijn werk te zijn. De reeks van
tekeningen waarop je Kurt Cobain in een drumtoestel ziet vallen is een ongoing
project.
In de Hallen in Haarlem hing een serie van 26 of 27 versies.
 |
| Marijn van Kreij Untitled (Nirvana) #36, 2006-ongoing Pencil on paper, 29,7 x 21 cm |
In een veel eerdere expositie herinner ik me
een video installatie genaamd Hey Hey, My My (Into The Black) - Take 12.
Aan het einde van de
presentatie vertelt hij over een tentoonstelling in Londen afgelopen zomer een
lay back summer expositie.
Waar onder andere het werk:
Untitled
(Bonnard, Balcony at Vernonnet, The Flowering Apple Tree, ca. 1920-1933), 2013
Gouache and pencil on paper, 195 x 153 cm
Gouache and pencil on paper, 195 x 153 cm
En:
Untitled ( Bonnard,
The wild Garden, 1918, ‘He Who Sings Is Not Always Happy’) Gouache on paper, 196,5 x 139 cm / 2013
te zien waren, het laatste werk hangt nu ook in het Paleis
op de Dam.
De titel van de expositie is een quote uit het dagboek dat Pierre
Bonnard schreef in de winter van 1944.
Marijn van Kreij zegt er zelf over:
In the winter of 1944 Pierre Bonnard
noted in his diary: ‘He who sings is not always happy.’
This summer I have produced new works taking several small details of Bonnard’s paintings
as a starting point. These works might be about painting, but they are not a comment on the
paintings of Bonnard. The three works that feature in the exhibition are all based on
reproductions as printed in the book Pierre Bonnard: The Work of Art, Suspending Time.
This summer I have produced new works taking several small details of Bonnard’s paintings
as a starting point. These works might be about painting, but they are not a comment on the
paintings of Bonnard. The three works that feature in the exhibition are all based on
reproductions as printed in the book Pierre Bonnard: The Work of Art, Suspending Time.
De aanleiding van het werk is een detail van een afbeelding
in een boek van het schilderij van Bonnard.
De tekst gaat verder:
These works are not about copying the
particular detail as closely as possible. The detail is
only a point of departure, something to begin with. It is an abstract image that I engage
myself with and whose form and colour dictates its own way of working and its own
unpredictable result. As a consequence my interpretation is significantly different. With
the process of repetition I focus on the differences and ‘flaws’. Each act is, as in nature,
unique, a one-off. I try to concentrate on the action itself and ‘the sensation of its own
realisation’.
only a point of departure, something to begin with. It is an abstract image that I engage
myself with and whose form and colour dictates its own way of working and its own
unpredictable result. As a consequence my interpretation is significantly different. With
the process of repetition I focus on the differences and ‘flaws’. Each act is, as in nature,
unique, a one-off. I try to concentrate on the action itself and ‘the sensation of its own
realisation’.
Hierin beschrijft hij hoe iedere herhaling geen kopie is
maar een unieke handeling met de kleine verschillen die het nooit een kopie
laten zijn.
In addition I have brought some
chairs from my studio, my audio equipment,
turntable and one record. Visitors to the gallery are invited to play the song These Days
by Nico. This accompanying text is part of the exhibition as well. Each element is of equal
importance.
turntable and one record. Visitors to the gallery are invited to play the song These Days
by Nico. This accompanying text is part of the exhibition as well. Each element is of equal
importance.
Hier komt het mooiste stuk van de presentatie.
De stoel, de kruk, geluidsapparatuur en een draaitafel plus
1 plaat heeft hij uit zijn studio getransporteerd naar de expositie ruimte in
London. De bezoekers werd de mogelijkheid gesteld om zelf de plaat op te
zetten. De muziek zou de ervaring, de context veranderen en daarmee onmiddellijk
ook de content van het werk.
Waar Marijn van Kreij eerder al toegaf dat iedere
presentatie, van digitaal scherm tot het canvas voor hem real zijn, kregen wij nu de bijzondere kans dit mee te maken. Het werk Untitled (Bonnard, Balcony at Vernonnet, The Flowering Apple Tree, ca.
1920-1933), 2013
Kregen we in gebeamde
versie op de witte muur te zien van het lokaal in De Ateliers. Terwijl Marijn
van Kreij op zijn kleine podiumpje achter zijn laptop een platenspeler had
staan, de arm ervan bediende en de plaat opzetten. De muziek vulde de ruimte en
ik raakte ontroerd. Ik keek op naar de wand en bekeek het werk met andere ogen.
Deze presentatie,
lezing, performance, vertelling, heb je helaas gemist, maar daarom hier nu de
afbeelding van het werk op je digitale scherm en de link naar de plaat met het liedje These Days van Nico eronder.
Ik zou zeggen: bedien jezelf en geniet!
%20-l-r.jpg) |
| Marijn van Kreij Untitled (Bonnard, Balcony at Vernonnet, The Flowering Apple Tree, ca. 1920-1933), 2013 Gouache and pencil on paper, 195 x 153 cm |
In het Paleis op de Dam is tot 27 Oktober o.a. het werk van: Dorus Tossijn, Philipp Kremer, Mari Stoel, Marijn van Kreij en Jeffrey Dunsbergen te bewonderen: Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst 2013
-Lotte van Geijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten