8.01.2013

LOTTE’S BLIKVANGER #58

LOTTE’S BLIKVANGER #58
'Lotus Bloem 2x'
Origami simpele Lotus maureen origami:
 http://www.youtube.com/watch?v=NCcGqiG_TIc en 
origamifun
http://www.youtube.com/watch?v=7YOK8JZH-9Q&list=HL1375090895
2013
L.v.G.
Week 29
Augustus 2013




Dit is de achtenvijftigste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse recensie over een werk dat mijn blik ving.







De regenjas 

Mijn oma werd tachtig jaar deze week. Haar jongste dochter is mijn moeder. Ik ontmoet mijn neefjes en nichtjes en mijn achterneefjes en achternichtjes, mijn ooms en mijn tantes, mij zus en hun gezellige fijne partners van de koude pot. Het bijzondere aan familie is de variatie van de verschillende uitkomsten. Wij zijn terug te leiden naar onze tachtig jarige oma. We vertonen vergelijkenissen, maar eigenlijk vooral verschillen. Ik ben gezegend met een grote familie van beide zijde. 
Maar soms lijkt er een gebrek aan tradities en cultuur. Alsof we vergeten zijn hoe te vieren. Geboorte, verjaring, van meisje naar vrouw, van jongen naar man, trouwen, een nieuw huis, en natuurlijk de onvermijdelijke sterfte, de dood. Onze tradities lijken te zijn vervaagd, daar waar er ook de mogelijkheid bestaat tot het ontstaan van nieuwe. 
Ik ben de oudste dochter van de jongste dochter van mijn oma. Mijn moeder  laat een nieuwe traditie geboren worden; Het bloemenschilderij. Ik leerde van haar als een kind. Een groenige-achtergrond, een eikenhouten tafelblad, een aarde-rode vaas. Leeg. En daar ontstond een samenkomen. Wij werden gevraagd een bloem te schilderen, zodat we samen een boeket zouden vormen.
Ik denk na, welke bloem ik zal schilderen. Ik ben in een mooi huis met een tuin. Ik fotografeer de bloemen. Ook de tuin van de buren is tijdelijk onder mijn hoede. Alle planten van binnen staan in een heksenkring buiten in de tuin. Ze lijken zich wat ongemakkelijk te voelen in de buitenlucht. 
Ik ga verder op het internet. Via haar ondoorgrondelijke wegen zoek ik een bloem, maar vind mezelf terug kijkend naar een filmpje van een schattig pubermeisje die me met zoete woordjes uitlegt hoe is een simpele lotus bloem vouw. Ik gris een blaadje van een notitieboekje en probeer haar bij te houden. Ojee denk ik, ik herken dit gevoel, het als-je-er-eenmaal-mee-begint-kun-je-niet-meer-ophouden gevoel. Al snel volgt een filmpje van een iets wat gevorderde lotus bloem. Dit filmpje is professioneler en bevat een zeer aangenaam relaxed trompet muziekje. Deze is lastiger. Het papier blijkt te dik en scheurt aan de onderkant in. Ik ga opzoek in dit familiehuis naar origami-papier, maar daar zijn de kinderen misschien nog wat klein voor. Ik knip een vierkant uit een oude krant. Het krantenpapier blijkt meer geschikt. 
De lotus bloem is niet geschikt om te schilderen in een vaas. Zij mist een steeltje en daardoor mislukt mijn bijdrage aan het bloemenschilderij hopeloos, maar het geheel is werkelijk prachtig geworden. Variërend tussen de leeftijd van een kwart eeuw maakt iedereen er iets bijzonders van. Het is nog een lastige sport om de bloemen te herleiden tot hun creator. 
Een nieuwe traditie is geboren, ik raad hem iedere familie(dag) aan. 
Mijn krant-lotus geef ik aan mijn moeder. De Lotus is een symbool voor zuiverheid. Hij wortelt zich in  moerasachtig gebied, maar zonder dat de bladeren of de bloem er ooit modderig uitzien; het lotuseffect. Dit komt door de micro en nano structuur van het oppervlakte; superhydrofoob. Dat is wat ze me ooit leerde, vergeet niet je regenjasje aan te trekken en af en toe de dingen langs je heen te laten glijden, dan telkens weer drijfnat thuis te komen. Het was een pittig jaar met harde stortbuien.
Als ik ’s avonds weer terug kom in mijn oppashuis duik ik in mijn boek en vergeet de tijd. Het is zomer en het is zondagavond, ik zie dat ik de eerste Zomergasten heb gemist. Wilfried de Jong heeft dit jaar de zware taak van de reeks interviews op zich genomen. Zijn eerste gast was Hans Teeuwen. Ik ben, zacht uitgedrukt, niet z'n fan van Hans Teeuwen. In persoonlijk contact is hij een zeer onaangename man. 
De eerste reacties die ik lees zijn niet lovend voor Wilfried. Ik kijk naar het lijstje van gasten en mijn aandacht blijft hangen bij de rijsluiter: Daan Roosegaarde zondag 1 september. Kunstenaar en ontwerper. Ik vervolg mijn weg naar zijn website. ‘LOTUS’ Ik klik en naar zijn adembenemende werk; LOTUS DOME.  Ik herken het werk. Hij heeft de moderne techniek gebruikt en gecombineerd met de wonderschone natuur zodat je een bijna sublieme ervaring hebt. 
Lotus Dome is een koepelgewelf gemaakt uit honderd slimme bloemen. Het materiaal reageert en beweegt op menselijke gedrag. Als je langsloopt openen de  aluminium bladeren zich. De dome staat in de 17e-eeuwse Sainte Marie Madeleine kerk in Lille. 
Hij maakt het sublieme zich eigen en creëert een interactieve ervaring. Zonder interactie zijn we verloren. Van de gezamenlijke traditie van Het Bloemenschilderij tot de sublieme Lotus Dome van Daan Roosegaarde, het gaat om de interactie. En daar waar Zomergasten een drie uur durende interactie is tussen gast en Wilfried, wens ik Wilfried een regenjasje, maar ik denk dat hij die gerust uit kan trekken op de avond van 1 september. De zon zal schijnen.

-Lotte van Geijn

Lotus Dome
Daan Roosegaarde
2010-2011
Curved wall of 4 x2 meters with hundreds of smart
 foils, lamps, sensors,
software and
 other media
http://www.studioroosegaarde.net/project/lotus-dome/








Het Bloemenschilderij
(O)Ma 80 jaar
28 Juli 2013

Geen opmerkingen:

Een reactie posten