LOTTE’S BLIKVANGER #58
'Lotus Bloem 2x' Origami simpele Lotus maureen origami: http://www.youtube.com/watch?v=NCcGqiG_TIc en origamifun http://www.youtube.com/watch?v=7YOK8JZH-9Q&list=HL1375090895 2013 L.v.G. |
Augustus 2013
Dit is de achtenvijftigste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse recensie over een werk dat mijn blik ving.
Mijn oma werd tachtig jaar deze week. Haar jongste dochter
is mijn moeder. Ik ontmoet mijn neefjes en nichtjes en mijn achterneefjes en
achternichtjes, mijn ooms en mijn tantes, mij zus en hun gezellige fijne
partners van de koude pot. Het bijzondere aan familie is de variatie van de
verschillende uitkomsten. Wij zijn terug te leiden naar onze tachtig jarige
oma. We vertonen vergelijkenissen, maar
eigenlijk vooral verschillen. Ik ben gezegend met een grote familie van beide
zijde.
Maar soms lijkt er een gebrek aan tradities en cultuur. Alsof we
vergeten zijn hoe te vieren. Geboorte, verjaring, van meisje naar vrouw, van
jongen naar man, trouwen, een nieuw huis, en natuurlijk de onvermijdelijke
sterfte, de dood. Onze tradities lijken te zijn vervaagd, daar waar er ook de
mogelijkheid bestaat tot het ontstaan van nieuwe.
Ik ben de oudste dochter van
de jongste dochter van mijn oma. Mijn moeder
laat een nieuwe traditie geboren worden; Het bloemenschilderij. Ik leerde
van haar als een kind. Een groenige-achtergrond, een eikenhouten tafelblad, een
aarde-rode vaas. Leeg. En daar ontstond een samenkomen. Wij werden gevraagd een
bloem te schilderen, zodat we samen een boeket zouden vormen.
Ik denk na, welke bloem ik zal schilderen. Ik ben in een
mooi huis met een tuin. Ik fotografeer de bloemen. Ook de tuin van de buren is
tijdelijk onder mijn hoede. Alle planten van binnen staan in een
heksenkring buiten in de tuin. Ze lijken zich wat ongemakkelijk te voelen in de
buitenlucht.
Ik ga verder op het internet. Via haar ondoorgrondelijke wegen zoek ik
een bloem, maar vind mezelf terug kijkend naar een filmpje van een schattig
pubermeisje die me met zoete woordjes uitlegt hoe is een simpele lotus bloem
vouw. Ik gris een blaadje van een notitieboekje en probeer haar bij te houden.
Ojee denk ik, ik herken dit gevoel, het als-je-er-eenmaal-mee-begint-kun-je-niet-meer-ophouden
gevoel. Al snel volgt een filmpje van een iets wat gevorderde lotus bloem. Dit
filmpje is professioneler en bevat een zeer aangenaam relaxed trompet
muziekje. Deze is lastiger. Het papier blijkt te dik en scheurt aan de
onderkant in. Ik ga opzoek in dit familiehuis naar origami-papier, maar daar zijn de
kinderen misschien nog wat klein voor. Ik knip een vierkant uit een oude krant.
Het krantenpapier blijkt meer geschikt.
De lotus bloem is niet geschikt om te
schilderen in een vaas. Zij mist een steeltje en daardoor mislukt mijn bijdrage
aan het bloemenschilderij hopeloos, maar het geheel is werkelijk prachtig geworden.
Variërend tussen de leeftijd van een kwart eeuw maakt iedereen er iets
bijzonders van. Het is nog een lastige sport om de bloemen te herleiden tot hun creator.
Een nieuwe traditie is geboren, ik raad hem iedere familie(dag) aan.
Mijn krant-lotus geef ik aan mijn moeder. De Lotus is een symbool voor zuiverheid. Hij wortelt zich in moerasachtig gebied,
maar zonder dat de bladeren of de bloem er ooit modderig uitzien; het
lotuseffect. Dit komt door de micro en nano structuur van het oppervlakte;
superhydrofoob. Dat is wat ze me ooit leerde, vergeet niet je regenjasje aan te
trekken en af en toe de dingen langs je heen te laten glijden, dan telkens weer
drijfnat thuis te komen. Het was een pittig jaar met harde stortbuien.
Als ik
’s avonds weer terug kom in mijn oppashuis duik ik in mijn boek en vergeet de
tijd. Het is zomer en het is zondagavond, ik zie dat ik de eerste Zomergasten
heb gemist. Wilfried de Jong heeft dit jaar de zware taak van de reeks
interviews op zich genomen. Zijn eerste gast was Hans Teeuwen. Ik ben, zacht
uitgedrukt, niet z'n fan van Hans Teeuwen. In persoonlijk contact is hij een zeer
onaangename man.
De eerste reacties die ik lees zijn niet lovend voor Wilfried.
Ik kijk naar het lijstje van gasten en mijn aandacht blijft hangen bij de
rijsluiter: Daan Roosegaarde zondag 1 september. Kunstenaar en ontwerper. Ik
vervolg mijn weg naar zijn website. ‘LOTUS’ Ik klik en naar zijn adembenemende
werk; LOTUS DOME. Ik herken het werk. Hij
heeft de moderne techniek gebruikt en gecombineerd met de wonderschone natuur
zodat je een bijna sublieme ervaring hebt.
Lotus Dome is een koepelgewelf
gemaakt uit honderd slimme bloemen. Het materiaal reageert en beweegt op
menselijke gedrag. Als je langsloopt openen de
aluminium bladeren zich. De dome staat in de 17e-eeuwse Sainte Marie
Madeleine kerk in Lille.
Hij maakt het sublieme zich eigen en creëert een
interactieve ervaring. Zonder interactie zijn we verloren. Van de gezamenlijke
traditie van Het Bloemenschilderij tot de sublieme Lotus Dome van Daan
Roosegaarde, het gaat om de interactie. En daar waar Zomergasten een drie uur
durende interactie is tussen gast en Wilfried, wens ik Wilfried een regenjasje,
maar ik denk dat hij die gerust uit kan trekken op de avond van 1 september. De
zon zal schijnen.
-Lotte van Geijn
Lotus Dome Daan Roosegaarde 2010-2011 Curved wall of 4 x2 meters with hundreds of smart foils, lamps, sensors, software and other media http://www.studioroosegaarde.net/project/lotus-dome/ |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten