 |
| after Henri Moore, viewpoint 1 Lotte van Geijn 2001 (12,5 jaar geleden!) |
Week 26
Juni 2013
Dit is de vierenvijftigste column van Lotte’s blikvanger.
Dit is de vierenvijftigste column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse recensie over een werk dat mijn blik ving.
Moore.
 |
| after Henri Moore, viewpoint 2 Lotte van Geijn 2001 (12,5 jaar geleden!) |
Moore.
Van verschillende kanten bekijken
 |
| after Henri Moore, viewpoint 3 Lotte van Geijn 2001 (12,5 jaar geleden!) |
Large Two Forms
Henri Moore (1898-1896)
Brons, 1966
Gezien vanaf elf (+1) standpunten:
Eleven (+1) point of views:
 |
| viewpoint 1 |
 |
| viewpoint 2 |
 |
| viewpoint 3 |
 |
| viewpoint 4 |
 |
| viewpoint 5 |
 |
| viewpoint 6 |
 |
| viewpoint 7 |
 |
| viewpoint 8 |
 |
| viewpoint 9 |
 |
| viewpoint 10 |
 |
| viewpoint 11 |
In de achtertuin is er altijd gezelligheid. Er wordt wat gedronken en gegeten,
er staan tuinstoelen, er rennen kinderen, er is een fontijn die vrolijk klaterend
geluid produceert. Het is er levendig en druk.
In de voortuin is het een ander verhaal. Dat is het aangezicht van het
huis. Hij is statig en straalt een deftige sfeer uit. Niks is zo belangrijk als de eerste indruk.
In deze fraai vormgegeven voortuin van het Rijksmuseum staat
nu het beeld Large Two Forms van de Engelse beeldhouwer Henry Moore. Het beeld
is als een organisme. De vorm laat zich niet vangen. ´Een gat kan op zichzelf evenveel vormbetekenis hebben als vaste massa.´[1]
Two Forms, twee vormen, toch er is geen enkel standpunt
waarop de twee delen los van elkaar komen. In het gezichtsveld zijn ze altijd één.
Het mooiste standpunt vraagt om wat stoutmoedigheid.
Het beeldhouwerk oogt natuurlijker dan zijn artificiële, op de Engelse tuin geinspireerde omgeving, maar betreed toch even deze perfecte grasmat. Binnenin het werk ervaar je de beschutting. Zie je de huid van het beeld als van een olifant, ruw en zacht tegelijk. Voel je je even omringt, omarmt, door de twee figuren. Een samensmelting. Zoals het groene brons opgaat in het gras en de boombladeren van zijn omgeving, ga je zelf even op in het moment. Door afstand te nemen kun je de dingen van vele verschillende kanten bekijken, de kleinste verschuiving geeft al een totaal nieuwe visie. Prachtig te zien bij Moore, maar wanneer je er midden in staat is de ervaring het mooiste, het puurste.
Momenten waar je in nu opgaat zijn uniek:
Kiss me in the middle. viewpoint +1
Het beeldhouwerk oogt natuurlijker dan zijn artificiële, op de Engelse tuin geinspireerde omgeving, maar betreed toch even deze perfecte grasmat. Binnenin het werk ervaar je de beschutting. Zie je de huid van het beeld als van een olifant, ruw en zacht tegelijk. Voel je je even omringt, omarmt, door de twee figuren. Een samensmelting. Zoals het groene brons opgaat in het gras en de boombladeren van zijn omgeving, ga je zelf even op in het moment. Door afstand te nemen kun je de dingen van vele verschillende kanten bekijken, de kleinste verschuiving geeft al een totaal nieuwe visie. Prachtig te zien bij Moore, maar wanneer je er midden in staat is de ervaring het mooiste, het puurste.
Momenten waar je in nu opgaat zijn uniek:
Kiss me in the middle. viewpoint +1
-Lotte van Geijn
[1] Ad de Visser, De tweede helft beeldende kunst na 1945, 2007, Henry Moore p. 32.
Rijksmuseum Amsterdam: https://www.rijksmuseum.nl/nl/nu-in-het-museum/beeldententoonstelling-henry-moore
De Beeldententoonstelling Henry Moore duurt tot 29 september en is dagelijks gratis toegankelijk van 9-18 uur.
[1] Ad de Visser, De tweede helft beeldende kunst na 1945, 2007, Henry Moore p. 32.
Rijksmuseum Amsterdam: https://www.rijksmuseum.nl/nl/nu-in-het-museum/beeldententoonstelling-henry-moore
De Beeldententoonstelling Henry Moore duurt tot 29 september en is dagelijks gratis toegankelijk van 9-18 uur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten