LOTTE’S BLIKVANGER #28

LOTTE’S BLIKVANGER #28
Week 52/1
Week 52/1

Januari 2012

  

Dit is de achtentwintigste  column van Lotte’s blikvanger.

Een wekelijkse recensie over een werk dat mijn blik ving.

Als ik langs de gracht fiets richting de Amstel ruik ik opeens de paarden, de stallen, het circus. Links van mij ligt het Carré.

Een paar weken geleden bezocht ik de tentoonstelling 125 jaar Carré in de expositie ruimte van de bijzondere collecties van de Universiteit van Amsterdam aan het Rokin. \

Ik betreed de zaal en de absolute blikvanger is de maquette van het Carré gebouw in het midden van de ruimte. Ik nader hem en zie meteen dat het typische dak van het gebouw in de maquette van plexiglas is. Het torentje met de rode neonletters CARRÉ  erop is wel te zien en lijkt nu boven de zaal te zweven.

 Maquettes hebben de wonderlijke gave om je even een zicht te geven vanuit een normaal gesproken onmogelijk perspectief.

Ik ben de grote Vriendelijke Reus en zet mijn enorme voet voorzichtig neer op de smalle straat van de gracht. Tussen de geparkeerde auto’s en de gevels. Ik kijk bij een slaapkamertje naar binnen. Met een wonderlijke trompet blaas ik de mooiste dromen over onbekende werelden naar binnen bij Sofietje en Sammie, Saskia en Simon.

Het Carré is weer even tijdelijk de arena waar hij voor gebouwd is: Het Circus.

Ik ontwaak uit de dagdroom en de verhoudingen tussen mij Carré schiet terug naar 1:1. 

De gracht achter het gebouw heet onbekendegracht. Hoelang je hier ook zou wonen het zal altijd de onbekendegracht blijven.

Hoeveel dromen je ook zult verwezenlijken, hoeveel onbekende werelden je ook zult betreden er zullen altijd weer nieuwe verhoudingen en perspectieven zijn om de wereld opnieuw te ontdekken en te (her)beleven.

-Lotte van Geijn