LOTTE’S BLIKVANGER #21

LOTTE’S BLIKVANGER #21

Week 45

15 November 2012

                                                                                                                                                    

 

Dit is de eenentwintigste  column van Lotte’s blikvanger.

Een wekelijkse recensie over een werk dat mijn blik ving.

Tegenover tatoeages´s sta ik duaal. Aan de ene kant hebben ze iets wat me aantrekt, fascineert. Aan de andere kan vind ik ze maar niks. Lelijk en afstotend.

Acht december bestaat het Amsterdam Tattoo Museum alweer 1 jaar. Ik bezoek het voor een tweede keer. De eerste keer had ik mazzel. Het was begin april en er werd live in het museum getatoeëerd op traditionele wijze door  Pili Mo'o, traditional Samoan & Marquesan Tatau by hand. Een pijnlijk aangezicht, maar we konden niet stoppen met kijken.

Het museum is gelegen in een prachtig pand in de Plantage buurt. Toch heeft het iets knulligs, maar er is zoveel te zien. De geschiedenis gaat terug tot voor onze jaartelling en er is werkelijk over de hele wereld een rijke traditie in tatoeëren. Er is een skelet-hand met onderarm: met nog een stukje verleerde huid en tattoo te zien. Verderop een varkenspoot op sterk water met tatoeages en kleurenfoto’s van Japanse mannen die volledig getatoeëerd zijn.

De bovenverdieping is meer gericht op de Westerse traditie. De eerste Tattoo Shop in Nederland waar voornamelijk zeelieden zich lieten tatoeëren. Volledig zonder hygiëne. Aids bestond nog niet en naalden werden drie weken onafgebroken gebruikt totdat ze bot waren. Er was een emmer met sop waarmee je werd schoongemaakt en een kwak vaseline ging gewoon zonder het blauwe plastic handschoentje.

 De reden waarom mensen tatoeages laten zetten fascineert me. Is het vanwege religie, mythische verhalen, schoonheid, erotiserend of ter herinnering?

Op zolder zit een moderne Tattoo Shop. Het ruikt er naar tandarts. Ik zie steriele handzeep hangen en het is hier uiterst clean.

Een man staat te wachten. Saaie kleding en saai postuur.  Hij verteld me dat hij zijn hele rug, schouders en billen laat tatoeëren op Japanse wijze. Het is nog lang niet af. Ik vraag hem waarom. Hij herhaalt mijn vraag en kijkt me licht verbijsterd aan. Waarom? Omdat ik het mooi vind. Niks anders. Deze saai ogende man veranderd ergens in mijn blik. Wat als je na een date met een iets wat saai ogende man toch in bed beland en hij blijkt een half getatoeëerd  lijf te hebben. Hoe zou jij reageren?

Uit een documentaire met Henk Schiffmacher blijft een anekdote hangen over de begin tijd van tatoeëren in Parijs. Daar liepen ze rond met baretjes en tatoeages van alleen kleuren, schilderachtig zonder zwarte lijnen. Volkomen tegen alle regels in van de tattoo-art natuurlijk. Want de zwarte omlijning van de afbeelding zorgt voor de afscheiding van de getatoeëerde huid en de niet getatoeëerde huid. Deze twee moeten wel met elkaar in balans zijn. 

Interessant. Zo had ik er nog nooit tegenaan gekeken.

Of een rug die gebogen is tatoeëren en als iemand dan op staat zakt het hele plaatje in elkaar. 

Ruimte versus  Restruimte.

2D versus 3D.

Voorstelling versus Abstractie.

Vergankelijkheid versus Onsterfelijkheid.

Een onuitwisbare indruk.

Zelf is Henk Schiffmacher natuurlijk onder getatoeëerd. Echter zette hij zijn eerste tattoo pas laat, 24 jaar,verteld hij in het programma: Mannen Van Een Zekere Leeftijd. Waarin Viggo Waas op 50 jarige leeftijd zijn eerste tatoeage laat zetten om zijn midlife crisis tegen te gaan. Is dat waar het overgaat. Het onaccepteren van de tijdelijkheid?   

Henk Schiffmacher´s huid is zijn erfenis. Bij elkaar zal al zijn huid met tatoeages meer dan een miljoen euro opleveren,als het afgeschild en op sterk water na zijn dood geveild zal worden. 

Gekker moet het niet worden.
-Lotte van Geijn

Bijgevoegde afbeeldingen is een kunstwerk wat ikzelf maakte in 2011.
Genaamd: Release of the butterfly ‘Carnis liberari’.
Bevrijding van de vinder. Uit het vlees bevrijd.
Op internet heb ik afbeeldingen gezocht van mensen met tatoeages van vlinders. Deze foto´s heb ik uitgeprint en de vlinders heb ik uit de foto gesneden met een scalpeer mesje. Ik was gefascineerd door de symboliek van de vlinder. Die transformeert van rups tot vlinder, symbool van de vrijheid. Vastgelegd in een onuitwisbaar medium als de tatoeage. Een contradictie wat mij betreft.

Release of the butterfly 
Carnis liberari
LvG

Release of the butterfly
Carnis liberari
LvG

Release of the butterfly
Carnis liberari
LvG

Release of the butterfly
Carnis liberari
LvG

Release of the butterfly
Carnis liberari
LvG