8.10.2012


LOTTE’S BLIKVANGER #7                                                                                     

Week 32                                                                                                                                                
Zaterdag 4 augustus 2012



Dit is de zevende column van Lotte’s blikvanger.
Een wekelijkse recensie over een werk dat mijn blik ving.

Een van de mooiste stations van Nederland is wel het station van Haarlem.
Maar neem de volgende keer dat je daar aankomt nu eens niet de vooruitgang maar ga de andere kant op. Steek het kruispunt over loop langs een prachtige villa, sla links af en volg de bordjes Dolhuys en zie daar het idyllische terras van museumcafé Thuys in het Dolhuys.
Als de zon zich even laat zien en ik een heerlijk cappuccino heb gekregen van Johan, die hij in het tijdelijke charmante pipowagen-koffiehuisje heeft gemaakt, kijk ik rond.
 Het café is nog in verbouwing waardoor het improviseren is, maar als de zon schijnt kun je nu al genieten op het terras aan het water. Het hier prachtig. Ik weet zeker dat dit een van de  mooiste plekjes is van Haarlem en omstreken.
Ik zit zo te genieten dat ik het bijna zou vergeten, maar het zit gekoppeld aan het Dolhuys.  Een museum voor kunst gemaakt door psychiatrische patiënten. Er is een tentoonstelling te zien genaamd; Verborgen schoonheid uit Japan.
Er zitten verassend mooie werken tussen. Gemaakt met enorm veel geduld en precisie. Eén absolute blikvanger is het werk van Shota Katsube. Hij maakt kleine poppetjes van fel gekleurd plastic. Als ik beter kijk zie ik dat het allemaal kleine krijgertjes zijn. Het materiaal heet Arutai en wordt verkocht in groetenwinkels om zakken mee dicht te knoppen. Het zijn er indrukwekkend veel en ze staan opgesteld in twee rijen. De poppetjes zijn ongeveer 3 centimeter groot.
 Met een schaartje en een nagelknippertje maakt hij in ongeveer 6 minuten een krijgertje. Ieder poppetje heeft zijn eigen houding, ze zijn dynamisch en krachtig van vorm.
Ik lees dat hij al vanaf zijn 10e deze poppetjes maakt. Op de vraag waarom hij ze zo klein maakt antwoord hij: ‘Da’s makkelijker.’.
Maar het zier er alles behalve makkelijk uit. Er spreekt een enorme precisie en vakmanschap uit deze poppetjes. Het is een verademing om te zien hoe kunst zonder pretentie ook een dagelijkse routine kan zijn en houvast voor mensen. En wat er gemaakt wordt en tentoongesteld is niet om te onderschatten. Er zitten werkelijk prachtige dingen tussen.
 Dit verborgen idyllische plekje in Haarlem is klaar om ontdekt te worden: Thuys in het Dolhuys!
Ervaar de gastvrijheid van de table d’hotes deze zomer naar de franse traditie waarin er elk weekend je kunt aanschuiven aan een lange tafel en kunt genieten van een heerlijk diner geïnspireerd op een mooi kookboek. Dit weekend nog geen plannen?  Er wordt gekookt uit Moro de keuken van koriander en kaneel. Naar het fameuze Londense restaurant van Samuel en Samantha Clark. Geïnspireerd door een reis die zij maakte naar Spanje en Marokko en de Sahara. Het wordt dan met liefde voor je bereid en is gewoon in Haarlem,
de wereld is om de hoek. Soms is er geen reden om ver van huis te gaan.   

-Lotte van Geijn 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten