LOTTE’S BLIKVANGER #70

LOTTE’S BLIKVANGER #70

Week 41

Oktober 2013

Dit is de zeventigste column van Lotte’s blikvanger.

Een wekelijkse beschouwing  over een (kunst)werk dat mijn blik ving.

´In the beginning no bird sang.´

                    &

How to Describe a Cloud

´In the beginning no bird sang.´

Het ARCAM-gebouwtje staat aan het water van de Oosterdok, op de Prins Hendrikkade, tussen het NEMO en het Scheepvaart museum. ARCAM Stichting Architectuurcentrum Amsterdam. De vijfjaarlijkse exposities brengen architecten, gebouwen, stadsontwikkelingen en aan architectuur verwante thema’s aan bod.

Nu is er een installatie te bekijken van de documentairefotograaf Anaïs López. ´In the beginning no bird sang.´

Anaïs López´
´In the beginning no bird sang.´

Een wand op poten staat langs de ruit. Aan de binnenzijde steken allemaal zwarte doosjes uit. Als een verzameling van vogelhuisjes hebben ze verschillende maten, maar de gaatjes zijn wel even groot. Normaal gesproken is dit de ingang van de vogel, nu is het het kijkgaatje waardoor we even naar binnen kunnen spieken in een andere wereld. Er zijn verschillende opstapjes gemaakt om zo ook de bovenste kastjes te kunnen bekijken. Aan de kastjes hangen koptelefoons. Helaas lelijk opgehangen met verschillende haakjes. Ik zet er een op, vogel geluid.

Ik zie een ontroerende foto van twee zwanen die hun kop onder het wateroppervlakte schuil houden. Een koolmees die zijn vleugels uitstrekt, een volle maan. De foto’s in de kastjes zijn van achteren verlicht waardoor ze zelf de kastjes verlichten. Mooi.

Anaïs López is anderhalf jaar opstap geweest met de blinde Jean. Samen hebben ze uren gewandeld over het nieuwste gedeelte van Amsterdam, de wijk IJburg. Jean is dan wel blind maar hij weet van elke plek op het eiland welke vogel er woont. Hij kijkt met zijn oren en Anaïs López heeft door zijn ogen het eiland gefotografeerd.

Naast landschapsfoto’s hebben de dertien vogels die Jean dagelijks bezoekt een plekje gekregen in de installatie.

Anaïs López
 ´In the beginning no bird sang.´

Ik tuur door de kleine gaatjes, een reiger die op vliegt, een konijn in een bosje. Zijn favoriete vogels is de blackbird, de merel. Hij kan echter de vogel niet beschrijven, want hij heeft er nooit eentje vastgehouden. ‘And you have to have someting in your hands, or you can’t descripe it.’

Doormiddel van de geluiden om zich heen weet Jean waar hij is.
‘…the crow on the bridge  which always sit left on the railings. And in the fields are the rabbits. I hear them run away.’Ik heb nog nooit een konijn weg horen rennen.   
                                                       
    
                                                                  ´And you have to have                                                                           someting in your hands, 

                                                                   or you can’t descripe it.’


 Ik begrijp de toevoeging van de audio met de koptelefoons, maar ik vind het overbodig. Het is niet mooi in de installatie en het geluid van de vogels voegt weinig toe. Haar uitgangspunt om niet haar ogen te gebruiken maar te luisteren naar de stad is prachtig, ook de installatie met de vogelkastjes met de lichtbakfotootjes erin is erg mooi. Het is bijna onmogelijk taak om de audio ervaring van Jean om te zetten in het visuele van het medium  fotografie.

How to Describe a Cloud

How to Descripe a Cloud is een film van David Verbeek. De film speelt zich af In Taipei en in een klein vissersdorpje. Liling is een jonge moderne vrouw, maar wanneer haar moeder plotseling haar zicht verliest besluit ze terug te gaan naar haar geboortedorp.

How to Describe a Cloud
David Verbeek

Het ongelooflijk prachtige aan deze film, is niet alleen de esthetische schoonheid van de beelden, maar voornamelijk het subtiele spel van de audio. Het is bijna niet uit te leggen, hoe het geluid van de regen op gelijk niveau is met de conversatie. Peter Warnier, ik maak een buiging voor je.

How to Describe a Cloud
David Verbeek

Liling krijgt van een arts te hoort dat het goed is de wereld aan haar moeder te blijven beschrijven, maar haar moeder is meer bezig om de wereld met haar gevoel te benaderen. De opeens spirituele inslag van haar moeder bots met haar wetenschappelijke moderne bestaan. Een mooi scene is op een klein dakterrasje in Taipei, Liling kijkt uit over de wereldstad, het geluid van een roepende vogel dringt tot je door. Het is een witte Kakatoe op het hoogte punt van een gebouw. Liling twijfelt over of ze moet geloven in het bijgeloof van de witte vogel, onheil, en vraagt advies aan een vriend.  Hij vertelt haar dat de vogel roept naar gezelschap. Helaas kunnen de andere Kakatoes hem niet bereiken omdat ze in kooitjes zitten.
Liling heeft voor een schoolopdracht een foto van haar moeder in een bos gemaakt. Deze heeft ze in haar kamer op een lichtbak opgeplakt. De tl-buis erachter is bijna op en begint precies waar haar moeder staat te knipperen. Is het toeval of voorspelt het onheil? De film is Chinees gesproken, en Nederlands of Engels ondertitelt. De audio van de Chinese taal integreert mooi in de film met de rst van het geluid.

De film is een ode aan het belang van de verbeelding. Hij is niet te vatten in woorden, maar een die je moet zien en vooral beluisteren.

- Lotte van Geijn

Anaïs López - ‘In the beginning no bird sang.’

06.10.13 - 02.11.13
ARCAM

How to Describe a Cloud
David Verbeek

Trailer
EYE Amsterdam